Παράλληλα, με το βλέμμα στη Ρωσία, για την οποία σημειώνει ότι «οι επιθετικές ενέργειές» της «συνιστούν απειλή για την ευρωατλαντική ασφάλεια», η Διακήρυξη σημειώνει ότι «αντιμετωπίζουμε και θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε με μετρήσιμο και υπεύθυνο τρόπο την ανάπτυξη από τη Ρωσία νέων πυραύλων ενδιάμεσου βεληνεκούς, οι οποίοι προκάλεσαν το τέλος της Συνθήκης INF και που θέτουν σημαντικούς κινδύνους για την ευρωατλαντική ασφάλεια», ενώ στη Σύνοδο εγκρίθηκε και σχετικό επιχειρησιακό σχέδιο σχετικά με τις Βαλτικές χώρες.
Η Διακήρυξη προκαλώντας… ανατριχίλα σημειώνει μάλιστα: «Ενισχύουμε περαιτέρω την ικανότητά μας για αποτροπή και άμυνα με έναν κατάλληλο συνδυασμό πυρηνικών, συμβατικών και πυραυλικών αμυντικών ικανοτήτων, τις οποίες συνεχίζουμε να προσαρμόζουμε. Όσο υπάρχουν πυρηνικά όπλα, το ΝΑΤΟ θα παραμείνει μια πυρηνική συμμαχία».
Και πλέον ετοιμάζονται και για αλλού, αφού επισημοποιήθηκε ότι το ΝΑΤΟ ορίζει πια και το Διάστημα ως επιχειρησιακό χώρο, δίπλα σε γη, αέρα, θάλασσα και τον λεγόμενο κυβερνοχώρο.
Δεν περνάει εξάλλου απαρατήρητο ότι στη Διακήρυξη ως «απειλές» καταγράφονται κάθε είδους «κυβερνητικές και υβριδικές απειλές», η έννοια – λάστιχο της «τρομοκρατίας», αλλά και – με θράσος – η «αστάθεια πέραν των συνόρων μας (που) συμβάλλει επίσης στην παράνομη μετανάστευση», δίνοντας ένα ακόμα πρόσχημα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αποστολές.
Καλωσορίσανε την Βόρεια Μακεδονία ως σύντομα το νεότερο τους Σύμμαχο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθώντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο υπέγραψε τις επικίνδυνες αυτές αποφάσεις, αλλά «υπερθεμάτισε», με τον πρωθυπουργό, στην παρέμβασή του, αφού παρουσίασε περίπου ως εγγυητή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα το ΝΑΤΟ, να σημειώνει ότι «η Ελλάδα αναγνωρίζει τη σημασία της επαρκούς χρηματοδότησης στον τομέα της άμυνας», υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι «η χώρα μας το απέδειξε: Παρά τη σοβαρή οικονομική κρίση που πέρασε την τελευταία δεκαετία, διατήρησε τις αμυντικές δαπάνες τουλάχιστον στο 2% του ΑΕΠ», όντας μια από τις πολύ λίγες χώρες που πιάνουν τη σχετική ΝΑΤΟική νόρμα, με τον λαό να συνεχίζει να ματώνει για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς και μέσα στην καπιταλιστική κρίση.
Εξάλλου, χτες το μεσημέρι ο πρωθυπουργός ήταν ανάμεσα στους 8 ηγέτες που «δεξιώθηκε» από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ, επειδή η Ελλάδα πιάνει τον στόχο αυτό που μετ’ επιτάσεως ζητούν οι ΗΠΑ. Κάλεσε, άλλωστε, το ΝΑΤΟ να διευρύνει εδώ την παρουσία του με πρόσχημα και το Προσφυγικό
Με αφορμή τα πανηγύρια των ΝΑΤΟικών, ας θυμηθούμε τα «καλά» που έκαναν στον ελληνικό λαό:
•Κορέα: η επέμβαση κρατών – μελών του ΝΑΤΟ στην Κορέα βάφτηκε και με ελληνικό αίμα: από τον Στρατό 183 νεκροί και 610 τραυματίες και οι απώλειες της Αεροπορίας 12 νεκροί και 4 χαμένα αεροσκάφη.
•Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
•Οι κρίσεις του 1976 και του 1987, που προκλήθηκαν από τις έρευνες των τουρκικών πλοίων «Χόρα» και «Σισμίκ» αντίστοιχα, για κοιτάσματα πετρελαίου, σε θαλάσσιες περιοχές που οι ελληνικές κυβερνήσεις θεωρούν μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
•Η κρίση των Ιμίων τον Γενάρη του 1996, που έφερε τις δύο χώρες στα πρόθυρα γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης, τότε που ο πρωθυπουργός Σημίτης είπε το περιβόητο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», οι οποίες ανέλαβαν διαμεσολαβητικό ρόλο που οδήγησε ευθύς αμέσως στις απαράδεκτες συμφωνίες της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ με την τουρκική κυβέρνηση, μιλώντας για «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», αλλά και μετά για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας».
•Είκοσι χρόνια από την έναρξη της επίθεσης του ΝΑΤΟ κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, κανείς δεν ξεχνά ότι τουλάχιστον 2.500 πολίτες σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 12.500 άνθρωποι τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των 78 ημερών βομβαρδισμού, έγιναν καταστροφές ύψους άνω των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ρυπάνθηκε το περιβάλλον με απεμπλουτισμένο ουράνιο και άλλα μη συμβατικά και απαγορευμένα όπλα, καταστράφηκαν περιουσίες πολιτών και υποδομές.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις συστηματικά, όλα αυτά τα χρόνια, καλλιέργησαν τη λογική ότι αν η Ελλάδα είναι το καλό παιδί του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, θα προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή.
Πλέον αυτή η πολιτική καταρρέει παταγωδώς. Για τον ελληνικό λαό, για τους άλλους λαούς της περιοχής οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι.
Η απάντηση είναι μία σήμερα. Ενωμένοι όλοι σαν λαός, να παλέψουμε:
–Για να απεγκλωβιστούμε από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό του ΝΑΤΟ, δυναμώνοντας τον αγώνα ενάντια σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για το ξήλωμα όλων των βάσεων.
–Να ανοίξει ο δρόμος για άλλες εναλλακτικές, σε συντονισμό με τα λαϊκά κινήματα της περιοχής και του υπόλοιπου κόσμου.
Στην περιοχή μας στην επικαιρότητα είναι και το σενάριο χρησιμοποίησης της βάσης του Αράξου, για την αποθήκευση πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ, λόγω της κλιμακούμενης έντασης με την Τουρκία και των πολεμικών επιχειρήσεων στη Συρία.
Θεωρούμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να σταματήσουμε τη σχεδιαζόμενη μεταφορά πυρηνικών στον Άραξο.
Η πάλη σήμερα να έχει κατεύθυνση να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις και τα Αμερικανονατοϊκά Στρατηγεία στη χώρα μας.
Η μόνη ρεαλιστική λύση είναι αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με το λαό να κάνει κουμάντο στον τόπο του, με τη δική του εξουσία.