Θα προηγηθεί συνάντηση µε φορείς του εργατικού και λαϊκού κινήµατοςστο πολιτιστικό κέντρο Σαρακηνάδου στις 7 µ.µ. µε θέµα: Οι εργαζόµενοι, οι βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούµενοι - επαγγελµατίες στον τουρισμό πλήρωσαν πολλά, να µην πληρώσουν ξανά.
Μένουμε δυνατοί, οργανώνουμε την πάλη µας για να µην πληρώσουµε πάλι την κρίση τους.
Mε το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού ο λαός μας βρέθηκε μπροστά σε πρωτόγνωρες καταστάσεις, που έδειξαν όμως και ξεκάθαρα την αδυναμία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και φάνηκε περισσότερο από ποτέ η διάλυση του δημοσίου συστήματος υγείας από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ κάλεσε το λαό να μείνει δυνατός, να μην υποκύψει στην προσπάθεια
της κυβέρνησης και του κεφαλαίου να επιβάλλουν γενικό σιωπητήριο και να εναποθέσουν τα πάντα
στην «ατομική ευθύνη» ώστε να μείνουν στο απυρόβλητο οι μεγάλες κρατικές ελλείψεις. Τρανό παράδειγμα στη Ζάκυνθο παρά τις τυμπανοκρουσίες του βουλευτή και άλλων για το άνοιγμα τριών κλινών της ΜΕΘ, κάτι το οποίο ήταν λαϊκή απαίτηση με μαζικές κινητοποιήσεις από το ταξικά
προσανατολισμένο εργατικό κίνημα.
H αλήθεια είναι ότι δεν έγινε με καμία πρόσληψη ιατρικού προσωπικού και αντί αυτού είχαμε και νέες παραιτήσεις γιατρών από το νοσοκομείο Ζακύνθου, πράγμα που επιδεινώνει
ακόμα περισσότερο την κατάσταση και μάλιστα εναναμονή νέου κύματος της πανδημίας.
Στην Ζάκυνθο, όμως, των απανωτών ρεκόρ στον τουρισμό και των κερδών των τουριστικών ομίλων,
η νέα πραγματικότητα μετά την καταλήστευση των εργαζομένων τα προηγούμενα χρόνια κάνει την εμφάνιση της: ανεργία, ανασφάλεια, αβεβαιότητα, διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Το νέο πακέτο στήριξης της κυβέρνησης στους τουριστικούς ομίλους με φοροαπαλλαγές, επιστρεπτέα προκαταβολή φόρων, επιδότηση μισθών, εισφορο-απαλλαγές και πολλά ακόμη, αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τους εργαζόμενους του κλάδου και μάλιστα σε ένα νησί που το οδήγησαν με την πολιτική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις, να αποτελεί ο τουρισμός στη Ζάκυνθο μονοκαλλιέργεια.
Ακόμα και η έννοια της επιδότησης της απασχόλησης αντί της εργασίας είναι ενδεικτικό των προθέσεων τους. Η επίθεση κυβέρνησης, επιχειρηματικών ομίλων όμως δεν σταματάει εκεί.
Δίνει το δικαίωμα κάθε μεγαλοεργοδότης είτε είναι στα ξενοδοχεία είτε στην
εστίαση είτε στις μεταφορές (καράβια, αεροδρόμια, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κλπ.) να μπορεί πλέον να απασχολεί τους εργαζόμενους, όσο, όποτε και όπως θέλει, χωρίς κανένα περιορισμό και με τη συμμετοχή του κράτους στους μισθούς ή τις ασφαλιστικές εισφορές.
Όχι μόνο δεν προστατεύεται κανένα εργασιακό δικαίωμα, αλλά οι εποχικοί εργαζόμενοι στον επισιτισμό - τουρισμό καλούνται να δουλέψουν για 400 ευρώ το μήνα, δηλαδή για 1.200 ευρώ το τρίμηνο της περιόδου και με αυτά τα λεφτά να περάσουν ολόκληρο τον χειμώνα και αν θελήσουν οι τουριστικοί όμιλοι να ανοίξουν τα ξενοδοχεία!
Η κυβέρνηση τους δίνει το ελεύθερο γιατί το μόνο που μετράει είναι να μην χάσουν κάτι από τα κέρδη που συσσώρευσαν τα προηγούμενα έτη. Μάλιστα, έβαλε και ένα πλαφόν 50 ημερών εργασίας προκειμένου οι εποχικοί εργαζόμενοι να πάρουν το πενιχρό επίδομα ανεργίας την περίοδο του χειμώνα. Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες εργαζόμενοι που είναι εποχικοί αν δεν προσληφθούν θα τους πετάξουν έξω από το επίδομα ανεργίας. Το δε τουριστικό κεφάλαιο που δεν πλήρωσε τίποτα στην περίοδο της πανδημίας, μετρά κέρδη, μόνο τα τελευταία 6 χρόνια της τάξης
των 120 δισ. ευρώ από την εκμετάλλευση των χιλιάδων εργαζομένων.
Σε χώρους που λειτουργεί το 50% όπως καράβια, ΚΤΕΛ, αυξήθηκε η εντατικοποίηση του προσωπικού που εργάζεται, μειώθηκαν μισθοί και έγιναν απολύσεις. Η «αγορά του αιώνα»15.000 στρεμμάτων γης στα ορεινά της Ζακύνθου από τον όμιλο Pimana S.A. του εμίρη του Κατάρ, ενώ είναι αποκαλυπτική για τον αντιλαϊκό ρόλο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, των στηριγμάτων τους στη Τοπική Διοίκηση αλλά και συνολικά για τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου.
Οι σχεδιασμοί αυτοί συνδέονται με την αλλαγή χρήσης γης, το πούλημα της Δημόσιας Περιουσίας, την ιδιωτικοποίηση του φυσικού - δασικού πλούτου. Δεν είναι τυχαίες ούτε σύμπτωση οι τεράστιες πυρκαγιές που εκδηλώνονται στα δάση της περιοχής μας αφού η αλλαγή χρήσης γης πάει νύχι – κρέας με την καπιταλιστική τους ανάπτυξη. Οι φτωχοί αγρότες και οι κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν όλο και μεγαλύτερα προβλήματα, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων συνεχώς πέφτουν (πχ το λάδι και η σταφίδα) .
Ενώνουμε τη φωνή μας, οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες που έχουν πληρώσει πάρα πολλά και
συνεχίζουν να πληρώνουν ακόμα και με τη ζωή τους λόγω των τεράστιων ελλείψεων στον τομέα της
Υγείας.Όλοι αυτοί δεν μπορούν να αναπνεύσουν λόγω της αναδουλειάς, της ανασφάλειας, της φτώχειας, των χαμηλών μεροκάματων, της ανεργίας. Δεν μπορούν να αναπνεύσουν από την κρατική καταστολή, τη βία, τα χρέη στις τράπεζες, σε άλλες υπηρεσίες.
Το ΚΚΕ δεν αντιμετωπίζει μοιρολατρικά αυτή την κατάσταση , αποδεικνύει καθημερινά με όλες του τις δυνάμεις ότι η ανάπτυξη του κλάδου γίνεται με το αίμα και τον ιδρώτα των εργαζομένων σε συνθήκες κάτεργου. Τα ιλουστρασιόν ξενοδοχεία, οι πισίνες και οι ψεύτικοι παράδεισοι κρύβουν από πίσω τους την ατελείωτη εκμετάλλευση των εργαζομένων του κλάδου, την ίδια στιγμή που στην κρίση μείωναν τους μισθούς των εργαζομένων, εντατικοποιούσαν την εργασία, γενίκευαν την απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, την ίδια στιγμή με πακτωλούς κρατικής χρηματοδότησης
έφτιαχναν 5άστερα και 4άστερα ξενοδοχεία για να αυγατίζουν τα κέρδη τους οι τουριστικοί όμιλοι.
Το ΚΚΕ έχει γραμμή σύγκρουσης τόσο με το κεφάλαιο το οποίο ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, κλείνει τις μικρές επιχειρήσεις (all inclusive) με τα κόμματα της αστικής τάξης ΝΔ –ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους τους, με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ που θέλουν τους εργαζόμενους τροφή για τα κανόνια ενός επικείμενου ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Το ΚΚΕ δεν θεωρεί φυσικό στα μαγειρεία των ξενοδοχείων να παράγουν εκατοντάδες μερίδες φαγητού ενώ από το τραπέζι των μαγείρων και των σερβιτόρων το φαγητό να λιγοστεύει.
Το ΚΚΕ δεν δέχεται αυτοί που δουλεύουν στον «κλάδο της ανάπτυξης», στη «βαριά βιομηχανία της
χώρας» για να εξυπηρετούν αυτούς που κάνουν διακοπές με το χαμόγελο στα χείλη, να μην μπορούν
να πάνε ένα Σαββατοκύριακο διακοπές. Στην πρώτη γραμμή της πάλης πρέπει να μπουν οι στόχοι του ταξικού κινήματος, για την προστασία όλων των εργαζομένων του κλάδου, είτε ανοίξουν είτε όχι οι επιχειρήσεις που απασχολούνται, για τη διασφάλιση του εισοδήματός τους, όπως επίσης οι στόχοι πάλης για την προστασία των αυτοαπασχολούμενων, των επαγγελματιών και των οικογενειακών επιχειρήσεων του κλάδου. Ξεχωριστή μέριμνα πρέπει να υπάρξει για το δικαίωμα της λαϊκής οικογένειας για διακοπές.
Και στο ζήτημα αυτό επιβεβαιώνεται ότι η σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κομμάτων τους, αποτελεί μονόδρομο για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.