Η «απελευθερωμένη» Ενέργεια και τα δεινά του λαού

Εκατομμύρια νοικοκυριά χωρίς ρεύμα σε πολικό ψύχος ελέω ιδιωτικών εταιρειών που θησαυρίζουν

Πολλές περιοχές στην κατάψυξη και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα

Για άλλη μια φορά, μετά την «πρωτιά» στην πανδημία, με τα 28 εκατομμύρια κρούσματα και τους πάνω από 500.000 νεκρούς λόγω της γύμνιας του δημόσιου συστήματος Υγείας, τα φώτα στρέφονται ξανά στις ΗΠΑ, όπου τη βδομάδα που μας πέρασε, εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα εν μέσω πολικού ψύχους, να ξεπαγιάζουν, ως αποτέλεσμα της πλήρως «απελευθερωμένης» αγοράς Ενέργειας.

Ενώ ο λαός χρυσοπληρώνει τις ιδιωτικές εταιρείες, αυτές αποδεικνύεται ότι σε δύσκολες καταστάσεις, όπως η σφοδρή κακοκαιρία, η οποία είχε προβλεφθεί από τους επιστήμονες ότι θα χτυπούσε τις μεσοδυτικές πολιτείες και το Τέξας, όχι μόνο δεν παίρνουν κανένα μέτρο πρόληψης, αλλά προτιμούν να κατεβάζουν τους διακόπτες, γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους, στην προκειμένη περίπτωση για να προλάβουν την υπερθέρμανση του δικτύου που θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφή στις υποδομές τους.


Τραγική ειρωνεία ότι στο Τέξας, την ενεργειακή «καρδιά» της χώρας, όπου παράγεται το περισσότερο φυσικό αέριο και πετρέλαιο, πάνω από 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν χωρίς ρεύμα, θέρμανση και νερό για αρκετές μέρες. Δεν έλειψαν και περιστατικά δηλητηριάσεων από αναθυμιάσεις επειδή κάποιοι πολίτες έβαζαν μπροστά τα αυτοκίνητά τους για να ζεσταθούν, ενώ τα τοπικά ΜΜΕ καταγράφουν και τουλάχιστον 37 θανάτους που σχετίζονται με κακοκαιρία, κάποιοι από τους οποίους οφείλονται σε αυτοκινητικά δυστυχήματα σε παγωμένους και ακαθάριστους δρόμους.


Στο Πόρτλαντ σημειώθηκαν συγκρούσεις με την αστυνομία, όταν άνθρωποι πήγαν να μαζέψουν τρόφιμα που είχαν πεταχτεί από σούπερ μάρκετ γιατί με τις διακοπές ρεύματος έμειναν πολλές ώρες εκτός ψυγείου. Καταγράφεται επίσης η παραίτηση δημάρχου σε μικρή πόλη του Τέξας μετά από έντονες διαμαρτυρίες, επειδή κάλεσε τους ανθρώπους που δεν είχαν ρεύμα να κάνουν ...ασκήσεις και παιχνίδια για να κρατάνε ζεστές τις οικογένειές τους και να μην τεμπελιάζουν (!) περιμένοντας κάποιος να τους βοηθήσει...


Το γεγονός ότι στον 21ο αιώνα, με τα τεράστια επιστημονικοτεχνικά επιτεύγματα, οι εργαζόμενοι ταλαιπωρούνται με αυτόν τον τρόπο, δεν είναι αποτέλεσμα της κακιάς στιγμής, ή της ανικανότητας του κρατικού μηχανισμού - όπως άλλωστε ακούμε και στην Ελλάδα με αφορμή τις εκτεταμένες διακοπές ρεύματος στην Αττική για τα περί αρμοδιοτήτων, για το ποιος θα ...κλαδέψει τα δέντρα κ.α. - αλλά απότοκο των προτεραιοτήτων του αστικού κράτους. Του κράτους που είναι ικανότατο να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, αλλά επιλεκτικά «ανίκανο» όταν πρόκειται για λαϊκές ανάγκες που μπαίνουν πάντα στο ζύγι του κόστους - οφέλους. Πολύ περισσότερο όταν αναφερόμαστε στο κράτος των ΗΠΑ, το ισχυρότερο κράτος στον κόσμο.



Με την επίκληση των «ακραίων φαινομένων» επιχειρείται από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου να καλυφθεί η αλήθεια, ότι η ουσιαστική και ολοκληρωμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, όπως η θέρμανση το χειμώνα ή η προστασία από τις υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι, φωτίζουν την ανάγκη άλλης οργάνωσης της παραγωγής και της κοινωνίας, που δεν θα έχει στο επίκεντρο το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες.


Αυτή η αναγκαιότητα, οι εργαζόμενοι που παράγουν να έχουν και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους, απορρέει από κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σε κάθε καπιταλιστική χώρα.


Γι' αυτό είναι κάλπικη η ενδοαστική αντιπαράθεση που γίνεται και στις ΗΠΑ με αφορμή το εκτεταμένο μπλακάουτ, για τη μια ή την άλλη μορφή Ενέργειας, τις ανανεώσιμες (ΑΠΕ) που προβάλλουν οι Δημοκρατικοί και επικρίνουν κάποιοι Ρεπουμπλικάνοι, οι οποίοι υπερασπίζονται την παραγωγή από φυσικό αέριο και άνθρακα. Το πραγματικό εμπόδιο για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες δεν είναι η μορφή Ενέργειας που χρησιμοποιείται (π.χ. στο Τέξας γύρω στο 25% είναι από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ηλιακή και αιολική, που είχαν παγώσει), αλλά το ότι παράγεται με σκοπό την κερδοφορία των λίγων, βυθίζοντας ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του λαού στην ενεργειακή φτώχεια